Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Duo Reges: constructio interrete. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Respondeat totidem verbis. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Ad summam ea, quae Zeno aestimanda et sumenda et apta naturae esse dixit, eadem illi bona appellant, vitam autem beatam illi eam, quae constaret ex iis rebus, quas dixi, aut plurimis aut gravissimis.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Sed ille, ut dixi, vitiose.
Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Idemne, quod iucunde?
Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Primum quid tu dicis breve? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Iam in altera philosophiae parte. Nihil enim hoc differt.

Bork: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Bork: Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?
Tu quidem reddes;: Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Hic ambiguo ludimur.: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Quid ergo?: Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Praeclare hoc quidem.: Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?

Atque his tribus generibus honestorum notatis quartum
sequitur et in eadem pulchritudine et aptum ex illis tribus,
in quo inest ordo et moderatio.

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab
Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Restinguet citius, si ardentem acceperit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Cur post Tarentum ad Archytam? Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.